Turkije is een land waar we verschillende keren zijn geweest, en ook voor verschillende doelen. In Istanbul zijn we twee keer geweest. Eén keer een week samen en één keer een weekend met onze ouders en kinderen ter gelegenheid van ons 25-jarig huwelijk. Bij allebei de gelegenheden zijn we tot de conclusie gekomen dat het toch wel een heel mooie stad is. Niet eens alleen vanwege de cultuur, maar zeker ook doordat de stad een smeltkroes is van verschillende bevolkingsgroepen, hun gewoonten en hun manier van kleden. We zagen vrouwen in sluier gezellig keuvelen met jonge meiden in een korte rok of spijkerbroek. Dat is een beeld dat je in het westen verwacht en maakt het dan ook erg speciaal. Het was dan ook een genoegen om de tweede keer onze gasten te laten zien wat wij zo mooi vonden aan Istanbul. Vanaf 2005 zaten we een paar jaar min of meer vast aan de vakantieperiode. Daarom hebben we een bestemming gezocht die in die periode bereisd kon worden en die niet zo heel lang was. Dat betekende voor 2006 Oost-Turkije, een reis die toch al in de planning zat voor een van de komende jaren. Veel minder goed voorbereid dan we normaal zijn gingen we op pad en we zijn aangenaam verrast. Hoewel we niet echt bekend zijn met West-Turkije, afgezien van Istanbul, is het oosten van het land toch meer onze regio. Het is er niet afgeladen met toeristen en is is zeker voldoende te zien als het gaat om oudheden en hedendaagse cultuur. Ook de gastvijheid en hartelijkheid van de bevolking viel ons ontzettend op, heel anders dan we verwacht hadden na alle verhalen over de Koerdische bevolking. Wat ons betreft echt een aanrader voor de reiziger die eens dichtbij huis wat anders wil.